alleen door de nacht,
vergezeld door duizend ideeën en de maan
een prachtige geel/oranje halve maan
niet goed wetend waar naartoe
gewoon rijden
omdat dat zo goed kan doen
oliedruk begint weg te vallen
water verdwijnt mysterieus uit het expansievat
maar de maan blijft
soms in de mist, soms door wolken omfloerst maar altijd daar
tiens, kilometerteller werkt ook niet meer
kan mij niet schelen, de nacht is prachtig
ik rij door
hola, paliseul, da’s ver van huis
hoe kom ik hier?
hoe rij ik terug?
geen kaart, geen GPS
alleen de maan en de mooiste stukken van tientallen tochten die
automatisch aan elkaar geregen worden
dit kan geen toeval zijn
instinctief bochten pikken in het donker
gelukkig blijft de koplamp het doen
prachtige schaduwen, koude rillingen, een warm motorblok
tanken, het reservelampje werkt ook nog
terug op de motor kruipen
en weer de nacht in
‘t is een magische nacht
bijna te vergelijken met de “runners high”
de abdij van villers
spookachtige ruïnes in de nacht
en plots sta ik er
de mooiste kassei van het land
met dank aan een kameraad* om ons die vorig jaar kado gedaan te hebben
de maransart bij halve maan, slierten nevel over de akkers
ik stop en geniet van het moment
offroad naar de leeuw van waterloo en thuis
ik heb net een magische 5 uren beleefd
gereden als een bezetene
alles uit het zieltogende blok gehaald
en genoten….
zo simpel kan het zijn
rijden en genieten
Getekend,
The Sus
- (Gé-Es)