Pol

Goed Motorrijden

Er was eens … een ervaren motorrijder die zijn kennis wou delen met zijn mede-motards en daartoe maar één mogelijk medium voor zag : een motorboek. Een déftig motorboek, een boek over Goed Motorrijden zoals nog nooit was gepubliceerd. En een boek begint met teksten te schrijven, véél teksten, over alle mogelijke facetten van het motorrijden, en de hele wereld errond.

Die teksten verschenen eerst op een eigen kleine site (wie herinnert er zich nog Informoto.be?). Maar kort nadien ontdekte Motornet.be die teksten. Zo zijn een dertigtal teksten daar ook verschenen. We spreken van een periode tussen 2000 en 2005. Enkele van die teksten vonden op raadselachtige wijze hun weg naar sites van clubs (Belgische Blackbird-club), of naar motormagazines (Motorklassiek). Na verloop van tijd verminderden de contacten met Motornet en Motorklassiek, waarna de focus gelegd werd op een eigen site: GoedMotorrijden.be. De site onderging in de loop der jaren enkele gedaanteveranderingen, ging zelfs een tijd off-line maar herleefde steeds opnieuw, als een fenix. Zo doende zijn we dus opnieuw beland waar alles ooit begon : bij een site. En dat boek? Wel, ooit eens misschien.

KGI

Parallel met de ontwikkeling van de site ontstond ondertussen de drang de mensen écht en interactief Goed te leren Motorrijden. Dus werd een professionele opleiding gevolgd tot motorrij-instructeur (brevet IV), en in 2007 telde de VAB een enthousiaste instructeur meer. Tegelijk werd ook vzw Goed Motorrijden opgericht, samen met een bevriende collega. Van 2007 tot 2010 organiseerde deze vzw tal van rij-opleidingen. Beide instructeurs legden trouwens in 2009 met succes de examens af om KNMV Gediplomeerd Instructeur (KGI) te worden. In totaal waren er op dat moment in heel België slechts 4 (vier!) KGI-ers ! De vzw werd na slechts drie zeer (te?) intense jaren ontbonden.

Fernweh

Fernweh, een woord dat ik ooit ergens opgeraapt heb. Een woord dat ik niet kende, zoals ik zovele duizenden woorden niet ken. Een woord dat, toen ik de betekenis ervan vernam, dwars door mijn hart stak, mijn hart veroverde, mijn ziel omvatte, mijn hoofd deed duizelen.

Want fernweh, dat is exact het tegenovergestelde van heimwee. Waar heimwee optreedt als je ver van huis bent, en je met een pijnlijk gemoed hunkert naar het warme thuisfront en zijn geneugtes, beleef je fernweh thuis, dagdagelijkse dingen doend, pijnlijk voelend dat je échte plaats niet hier is – niet dit dorp, niet deze job – maar elders, en hoe elderderst hoe beter, hoe vrijer hoe zaliger. Hoe meer jij, je verstand, je buik, je geest en je lichaam één zijn, tezamen, versmolten. Hoe je dus elders geheel compleet thuis bent, als het ware. Elders thuis.